Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+) w ramach programu regionalnego Fundusze Europejskie dla Świętokrzyskiego 2021-2027 jest realizowany w terminie od 1 lipca 2024 do 30 czerwca 2025 r.
Wiosna w pełni! - wycieczka grup 1,2 i 3 do rezerwatu przyrody „Zamczysko Turskie”
Każda pora roku ma swój urok i o każdej porze roku spacer po lesie ma dobroczynny wpływ na życie człowieka. Natura dostarcza pozytywnych doświadczeń na rożnych płaszczyznach i w wielu aspektach. Kto, choć raz nie zachwycił się niezwykłymi wytworami przyrody, nie odpoczywał na jej łonie po ciężkim dniu, nie korzystał z jej dobrodziejstw w codziennym życiu? Eksplorowanie lasu wiosną, latem, jesienią i zimą umożliwia dostrzeganie i obserwowanie zmian w przyrodzie, przyglądanie się życiu zwierząt i roślin, czerpanie cennej wiedzy i umiejętności.
6 maja odbyła się kolejna wycieczka grup 1, 2 i 3 w ramach realizacji programu edukacji ekologicznej, „ Kto do lasu wyruszy, niech otworzy oczy i uszy”. Tym razem odwiedziliśmy rezerwat przyrody „Zamczysko Turskie”, którego tajniki zdradzała nam pani leśnik, Joanna Drożdżowska. Spacer rozpoczęliśmy w lesie nieopodal miejscowości Strużki, by finalnie dotrzeć do rezerwatu „Zamczysko Turskie”, które położone jest pomiędzy miejscowościami miejscowości Tursko Małe i Kolonia Tursko. Jeszcze kilkanaście dni temu, podczas poprzedniej wizyty w lesie, uczestnicy wyprawy mieli okazję zaobserwować zaledwie pierwsze wiosenne kwiaty oraz niewielkie zawiązki liści. Tym razem, las przywitał uczniów bujną i soczystą zielenią rozłożystych koron drzew, traw porastających leśne polany oraz różnokolorową paletą barw leśnych kwiatów. Przemierzanie każdego metra leśnych ścieżek było okazją do rozwijania i uzupełniania nabytej już wiedzy. Już po kilkunastu krokach w głąb lasu, pani leśnik zwróciła uwagę uczniów na pierwszą napotkaną roślinę, jaką była krzewinka borówki czarnej, znanej nam, jako jagoda. O walorach smakowych borówki nie trzeba było nikogo wyjątkowo zapewniać. Pani leśnik wskazała jednak na szereg cennych prozdrowotnych właściwości tej niewielkiej, ale jakże bogatej w swych właściwościach rośliny. Niestety to jeszcze nie ten czas, by móc się rozsmakować w jej owocach, dlatego podziwialiśmy jedynie kwitnące krzewy. Spacerując wśród drzew, pani leśnik nie omieszkała również omówić kwitnienia jarzębu czy królowej polskich lasów, czyli sosny. Ta ostatnia pozwoliła sobie pozostać z nami na dłużej, pozostawiając ślady swojego żółtego pyłu na naszym obuwiu i odzieży. Uczniowie z ciekawością i żywym zainteresowaniem dotrzymywali kroku naszej przewodniczce, by być najbliżej kolejnej ciekawostki, którą omawiała pani leśnik. Las, to nie tylko rośliny i drzewa, to także zwierzęta. I choć nie udało nam się tym razem żadnych spotkać i zobaczyć w całej okazałości, to na pewno przemierzaliśmy ścieżki, którymi i one chadzają. Świadczyły o tym fakcie widoczne ślady obgryzania kory sosny przez łosia, miejsca znaczenia terenu przez sarny, czy pozostałości szyszek zjedzonych przez wiewiórki i dzięcioły. Wędrując leśnymi ścieżkami nie sposób nie zwrócić uwagi na różnorodność roślinną, której w lasach prócz drzew, również nie brakuje. Na swojej drodze spotkaliśmy wiele gatunków, jak np. turzyca, której występowanie
na danym obszarze świadczy o wilgoci występującej w podłożu czy kokoryczka, ciekawa roślina o dzwonkowatych kwiatach. W dalszej części wędrówki można było zaobserwować niezwykle interesującą rzecz w postaci nacięć pnia sosny, pozbawionej kory. Pani leśnik wyjaśniła uczniom, że owe nacięcia w kształcie jodełki to ślady po żywicowaniu sosny, czyli zabiegu pozyskiwania żywicy z żywych drzew. Zaprezentowała również, w jaki sposób pobierało się wyciekającą żywicę, a następnie zaproponowała krótką aktywność sprawdzającą wiedzę uczniów na temat faz wzrostu lasu. Potem nastąpiła krótka przerwa w eksplorowaniu leśnego terenu, a pani leśnik wskazała miejsce na odpoczynek nad urokliwym zbiornikiem wodnym, gdzie uczniowie mogli nie tylko chwilę odsapnąć, ale i uruchomić swoją uważność na wszystko, co ich otaczało. Wystarczyło wytężyć nieco wzrok, by móc chociażby dostrzec wśród leśnej gęstwiny dzieło bobrów, w postaci kilku misternie podgryzionych i powalonych drzew czy wsłuchać się w dźwięki wiosennego śpiewu ptaków. Wykorzystując krótki pobyt nad wodą pani leśnik zaprezentowała fotografie zwierząt i roślinności wodnej, wyjaśniła również, że jeziora mają, podobnie jak lasy, swoje warstwy zwane strefami. Po tej krótkiej przerwie udaliśmy się w dalszą drogę, by odkrywać kolejne tajniki wiedzy o lesie, poznawać nazwy i cechy kolejnych napotkanych roślin czy uczyć się rozpoznawać ślady obecności dzikich zwierząt. W ten oto sposób dotarliśmy do ostatniego etapu wycieczki, czyli rezerwatu „Zamczysko Turskie, terenu cennego pod względem naukowym, dydaktycznym przyrodniczym, ale również historycznym. Rezerwat ten zajmuje niewielki obszar, obejmujący 200 letni drzewostan lipowy oraz nieco młodsze drzewostany grabu i wiązu. Pani leśnik przybliżyła kilka faktów na temat tego wyjątkowego miejsca. Zwróciła także uwagę na obowiązujące zasady, których należy przestrzegać przebywając na terenie rezerwatu. Ponadto zaprezentowała i wyjaśniła, czym jest dokument zwany „planem ochrony przyrody”. Przemierzyliśmy jeszcze kilka ścieżek, poddając się dobroczynnemu wpływowi lasu i doceniając niezwykle urokliwe ukształtowanie terenu oraz malowniczy krajobraz stworzony przez stare drzewa. Na koniec dowiedzieliśmy się jeszcze, czym jest i jak powstaje galas, po czym opuściliśmy teren rezerwatu, by naładowani pozytywną energią i wyposażeni w nową wiedzę udać się w drogę powrotną.
Las to wyjątkowe miejsce, które pozwala oderwać się od zgiełku i pędu dnia codziennego. To miejsce, w którym można odetchnąć i nabrać świeżego powietrza pełnią płuc. W końcu to miejsce, w którym można nie tylko aktywnie odpocząć, ale przede wszystkim być blisko natury, jeszcze nie do końca przez człowieka zmienionej, naturalnej i dzikiej.
